μποζαργάτης

και μποτζαργάτης, ο

1. ναυτ. είδος βαρούλκου, ξύλινο μηχάνημα με το οποίο σύρονται ή ανυψώνονται βαριά σώματα

2. κάθετος άξονας ελαιοπιεστηρίου, γύρω από τον οποίο τυλίγεται η αλυσίδα που στρέφει τις έλικες

3. φρ. «δεν γυρίζει ούτε με μπο(τ)ζαργάτη το κεφάλι του» — λέγεται για τους ισχυρογνώμονες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. bocurgat ή, κατ' άλλους, < μπότσος + εργάτης].